SYLLOGE Nummorum Armenorum ARMENIA Cilicia ARMENIAN King Levon I COINS Կիլիկիա 1

Description: SYLLOGE Nummorum Armenorum ARMENIA Cilicia ARMENIAN King Levon I COINS Կիլիկիա 1 Title: "Sylloge Nummorum Armenorum- Armenia. Yerevan History Museum of Armenia- Cilicia: Volume 1- Levon the Magnificent" ("Սիլլոգե Հայկական Դրամների Հայաստան. Երեվան Հայաստանի Պատմության Թանգարան- Կիլիկիա: Հատոր 1- Լեվոն Մեծագործ" / "Syllogue Haykakan Dramneri Hayastani Patmutyan Tangaran - Kilikia Hator 1 Levon Metsagorts") Author(s)/Editor(s): Ruben Vardanyan (Ռուբեն Վարդանյան) Language(s): Armenian and English (Հայերեն և Անգլերեն) Publisher: National Academy of Sciences of the Republic of Armenia, Institute of Archeology and Ethnography, NAS RA "Gitutyun" Publishing House/ Edit Print (Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա Հնագիտության Ազգագրության Ինստիտուտ, ՀՀ ԳԱ <Գիտություն> Հրատարակչություն) Place: Yerevan, Armenia (Երևան, Հայաստան); Year: 2014 Pages: 395; Cover: Hardcover; Sizes: 21.5(W)x30.5(H) cm Condition: Like New: Never been used, cover has light self wear & a few minor stains/ spots; spine was replaced. Text is brand new. For more information regarding book's condition- check provided images or ask us. ISBN: 978-9939-52-811-3; Item's Code: LA-633 ABOUT: This rare and unique, limited edition volume (vol. 1) represents the coins of the King Levon I the Magnificent from the collection of Cicilian coins preserved in the History Museum of Armenia. The Catalogue contains data and photographs of 981 silver and copper coins. New approaches have been applied for the classification and presentation of the coins. In the Appendix, some research problems of the coinage of Levon I have been discussed. The book is published in Armenian and English. -------------------------------------------------- Սույն հատորը ներկայացնում է Հայաստանի պատմության թանգարանի կիլիկյան հայկական դրամների հավաքածուի Լևոն Ի Մեծագործ թագավորի դրամները: Կատալոգը պարունակում է 981 դրամ և կամված է սիլլոգե ձևաչափով, հայերեն և անգլերեն լեզուներով: Մշակվել և կիրառվել է կիլիկյան դրամների դասակարգման նոր համակարգ: Հավելվածում արծարծվել են Լևոն Ի-ի դրամների հետազոտության հետ կապված խնդիրներ: Normal 0 false false false EN-US X-NONE X-NONE * (see Terms below)- We operate our business from our 2 locations (main one in Pasadena, CA, USA & the 2nd one in overseas), thus, based on the item's availability and/or buyer's location (country), your purchased item will be shipped from either of our offices/storage. This particular item will be shipped from our overseas office, so please give a little more time for delivery. VISIT OUR EBAY STORE AGAIN- SINCE WE ADD NEW BOOKS & OTHER ITEMS REGULARLY! ADDITIONAL INFO Leo II (Armenian: Լեւոն Ա Մեծագործ, Levon A Metsagorts), also Leon II, Levon II or Lewon II (1150 – 2 May 1219) was the tenth lord of Armenian Cilicia or “Lord of the Mountains” (1187–1198/1199), and the first king of Armenian Cilicia (sometimes as Levon I the Magnificent or Lewon I) (1198/1199–1219). During his reign, Leo succeeded in establishing Cilician Armenia as a powerful and a unified Christian state, and his pre-eminence in the political arena cannot be overestimated. He eagerly supplied the armies of the Third Crusade with provisions, guides, pack animals and all manner of aid, besides pledging the cooperation of his army. Under his rule, Armenian power was at its apogee: his kingdom extended from Isauria to the Amanus Mountains (now Nur Mountains in Turkey). In 1194–1195, when he was planning to get the title of king, he instituted a union of the Armenian church with Rome. With the signing of the Act of Union, his coronation proceeded without delay. He was consecrated as king on 6 January 1198 or 1199, in the Church of Holy Wisdom at Tarsus. His accession to the throne of Cilicia as its first Armenian monarch heralded into reality not merely an official end to Cilicia’s shadowy umbilical connection to the Byzantine Empire, but also a new era of ecclesiastical co-operation with the West. A skilled diplomat and wise politician, Leo established useful alliances with many of the contemporary rulers; he also gained the friendship and support of the Hospitallers and the Teutonic Knights by granting considerable territories to them. No doubt, he envisioned annexing the Principality of Antioch to his kingdom thus reinforcing his authority along much of the northeastern Mediterranean coastline. He had first put this plan into action in 1194 by seizing the strategic fortress of Baghras after Saladin, the Sultan of Egypt and Syria, had abandoned it. His greatest triumph was achieved at the beginning of 1216 when at the head of his army he occupied Antioch and installed his grandnephew, Raymond-Roupen as its head. Raymond-Roupen remained in power until Leo’s death. Leo was a valiant and learned prince; he enlarged his principality and became the master of many provinces. A few days only after his taking possession of the country, the descendants of Ismael, under the command of one Roustam, advanced and came against Cilicia. Leo was not frightened, but confiding in God, who destroyed Sanacherib, he vanquished with a few men the great army of the infidels. Roustam himself being killed by St. George, the whole Hagarenian army then fled and dispersed; the Armenians pursued them and enriched themselves by the booty. The power of Leo thus increased, and being confident in his strength, he chased the Tadjiks (name used by Armenian chroniclers to designate the Saracens, particularly the Seljuks) and pursued the Turks; he conquered Isauria and came as far as Iconium (today Konya in Turkey); he captured Heraclea, and again gave it up for a large ransom; he blockaded Caesarea (now Kayseri in Turkey), and had nearly taken it; he made a treaty with the Sultan of Iconium, and received a large sum of money from him; he surrounded Cilicia on every side with forts and castles; he built a new church called Agner, and was exceedingly generous to all monasteries erected by his ancestors; his bounty extended itself even to the leprous; they being shunned by everybody and expelled from every place, he assigned to them a particular house, and provided them with necessaries. — Vahram of Edessa: The Rhymed Chronicle of Armenia Minor The transforming of the Armenian court, following the pattern of the Frankish courts, proceeded at a more rapid pace after Leo came to power. Many of the old names of specific functions or the titles of dignitaries were replaced by Latin ones and the changes in nomenclature were often accompanied by changes in the character of these offices. Commerce was greatly developed during the reign of Leo: he granted charters regarding trade and commercial privileges to Genoa, Venice and Pisa. These charters provided their holders with special tax exemptions in exchange for their merchandising trade. They encouraged the establishment of Italian merchant communities in Tarsus, Adana and Mamistra, and became a large source of revenue for the growth and development of Cilician Armenia. He was a benevolent, ingenuous man without a grudge toward anyone, who took his refuge in God and guided his principality accordingly. He was a wise, brilliant man, a skilled horseman, brave-hearted in battle, with attention to human and divine charity, energetic and happy of countenance. — Smbat Sparapet Լևոն Բ (1150 թ. – մայիսի 2, 1219 թ.), հայոց թագավոր 1198–ի հունվարի 6-ից։ Ռուբինյանների արքայատոհմից։ Հաջորդել է եղբորը՝ Ռուբեն Գ–ին։ Լևոնը եղել է երկրի կարևոր բերդ՝ Կապանի տերը, աջակցել եղբորը՝ պետության պաշտպանության ու կառավարման գործերում։ Ռուբեն Գ–ի գերությունից հետո երկրի իշխանությունը կենտրոնացրել է իր ձեռքում։ Լևոնի և Հեթումյան իշխան Բակուրանի ջանքերով Անտիոքից վերադարձած Ռուբեն Գ-ն իշխանությունը կամովին հանձնել է Լևոնին, քաշվել է Արքակաղնի վանք, ուր վախճանվել է նույն տարում։ 1187–ի մայիսին Ռավին դաշտում Լևոնը ջախջախեց Կիլիկիայի Հայոց Իշխանություն ներխուժած Իկոնիայի թուրքմեն հրոսակներին, որոնց գլխավորում էր Ռոստոմ անունով էմիրը, ազատագրեց հայաբնակ մի քանի շրջաններ։ 1187–ին Լևոնը հաղթեց և կախման մեջ դրեց Կիլիկիա ներխուժած՝ Հալեպի և Դամասկոսի սուլթանին։ Կիլիկիային սկսել էր սպառնալ նաև Եգիպտոսի Այյուբյան սուլթան Սալահ ադ-Դինը, որի դեպի Արևմուտք առաջխաղացումը կանխվեց 1189–ի Երրորդ խաչակրաց արշավանքով։ Խաչակիչները 1190–ին ճամբարեցին Կիլիկիայի Սելևկիա քաղաքում։ Լևոնի պատվիրակները, Ներսես Լաբրոնացու գլխավորությամբ, խաչակիրներին խոստացան տրամադրել ձիեր և ռազմապաշար, իսկ Հենրիխ VI խոստացավ Լևոնին ճանաչել Հայոց թագավոր։ Եգիպտոսի սուլթանության դեմ խաչակրաց արշավանքի անհաջողությունից հետո Լևոնը, պատրաստվելով դիմագրավել Սալահ ադ–Դինին, 1193–ին նրա դաշնակից Անտիոքի դքսությունից գրավեց Պաղրաս և Դարպսակ բերդերը։ Կիլիկիայում և մերձակա երկրներում սփռված ասորի հավատակիցներին Հայոց կողմը ներգրավելու համար Լևոնը Թեոդորոս Բարվեհեբոն ասորուն 1192–ին հատուկ հրովատակով Հռոմկլայում հռչակեց Ասորվոց կաթողիկոս՝ ի հակաթոռություն Անտիոքում նստող Միխայիլ կաթողիկոսի։ 1193–ին Սալահ ադ-Դինը, Անտիոքի դուքս Բոհեմունդ III Կակազի սադրանքով խոշոր բանակով շարժվեց Կիլիկիա, բայց սահմանամերձ Սև գետի մոտակայքում մարտի 4–ին հանկարծամահ եղավ, և խափանվեց նրա առաջխաղացումը։ Դրանից հետո Անտիոքի դուքսը ցանկացավ խարդախությամբ ձերբակալել Լևոնին։ Դքսի նկրտումների մասին Լևոնն իմացավ հենց դքսի կնոջից, որն ըստ Միքայել Շաթիրյանի եղել է Լևոն Բ-ի սիրուհին, ու կանխեց Բոհեմունդին։ Լևոնը 1194–ին նրան հրավիրեց Կաստոն ամրոցը, ձերբակալեց և տարավ Սիս։ Դուքսը Լևոնի հետ հաշտություն ստորագրեց, ճանաչեց նրա ավագությունը, վերադարձրեց Ռուբեն Գ–ի գերության ժամանակ Կիլիկիայից զավթած հողերը։ Պայմանագիրն ամրապնդվեց դքսի գահաժառանգ որդի Ռայմոնդի և Լևոնի եղբոր 14–ամյա դուստր Ալիսի ամուսնությամբ։ Ռայմոնդը, որպես պատանդ դաստիարակվելու էր Լևոնի արքունիքում։ Ըստ որում, Ռայմոնդի գահը կժառանգվի Ալիսից ծնված որդուն։ Դրանով Լևոնը ձգտում էր իրավական հիմք ունենալ՝ ապագայում Անտիոքի զգալիորեն հայաբնակ իշխանությունը Կիլիկիային միավորելու և ավելի կենսունակ ու հզոր պետություն կազմակերպելու համար։ Այսպիսով, Լևոնի շրջակա թշնամիների դեմ տարած մի շարք հաղթանակներով բարձրացրեց պետության միջազգային հեղինակությունը և նախադրյալներ ստեղծեց Կիլիկյան Հայաստանում թագավորություն հիմնելու համար։ Թագավոր 1196–ին Գերմանիայի Հենրիխ VI կայսրը թագ ուղարկեց Լևոնին։ Լևոնը թագադրվեց 1198–ի հունվարի 6–ին, Տարսոն քաղաքի Մայր Տաճարում։ Նոր դաշնակիցներ ունենալու նպատակով Լևոնը խնամական կապեր հաստանեց մերձավոր քրիստոնեական պետությունների արքունիքների հետ։ 1209-ին իր եղբոր կրտսեր դստերը՝ Փիլիպպինեին, Լևոնը կնության տվեց Նիկիայի նորահաստատ կայսր Թեոդորոս Լասկարիսին, 1210–ին ինքն ամուսնացավ Կիպրոսի թագավոր Ամորի Լուսինյանի դուստր Սիպիլի, իսկ Ռուբեն Ռայմոնդը՝ Լուսինյան արքայատան մի ուրիշ դշխուհու՝ Հելվիսի հետ։ 1214–ին իր դուստր Ռիթա–Ստեփանիային Լևոնը ամուսնացրեց Երուսաղեմի ֆրանկական թագավոր Հովհան Բրիենի հետ։ 1218–ին Տավրոսում ռազմական դաշինք կնքելով Պտղոմայիդից հայրենիք վերադարձող Հունգարիայի Անդրեաս թագավորի հետ՝ Լևոնը իր դեռատի դուստերը պսակեց նրա որդու հետ՝ խոստանալով նրան նշանակել Հայոց թագաժառանգ։ Անտիոք Լևոնը հետևողական պայքար ծավալեց Անտիոքի ժառանգության համար։ Անտիոքի գահաժառանգ Ռայմոնդի և Լևոնի եղբոր դուստր Ալիսի ամուսնությունից 3 կամ 4 տարի հետո Ռայմոնդը մահացավ։ Չունենալով արու օրինական ժառանգ (Լևոն Բ-ն ուներ արու ժառանգ (ոչ օրինական), բայց մինչ նրան քաղաքական ասպարեզ բերելը և այդ մասին բարձրաձայնելը կինը՝ Սիբիլ իշխանուհին կազմակերպում է այդ տղայի սպանությունը) Լևոնը Ռայմոնդի նորածին որդուն՝ Անտիոքի գահաժառանգ Ռուբեն–Ռայմոնդին որդեգրեց և հռչակեց Հայոց գահաժառանգ։ Դիվանագիտական այդ քայլով Լևոնը ձգտում էր Անտիոքի դքսությունը միավորել Կիլիկիայի թագավորությանը, կազմակերպել քրիստոնյա կայուն պետություն և նվաճողներից ազատագրել հայկական բոլոր հողերը։ Անտիոքի գահաժառանգության համար պայքարում Լևոնին աջակցում էին Անտիոքի հայությունը, կաթոլիկների մի մասը՝ Պետրոս Ա պատրիարքի գլխավորությամբ, Հյուընկալ օրդենի ասպետները։ Մինչդեռ Բոհեմունդ III Կակազի կրտսեր որդին՝ Տրիպոլսի դուքս Բոհեմունդ Միակնանին, անտեսելով Ռուբեն–Ռայմոնդի իրավունքը, Տաճարական օրդենի ասպետների և Հալեպի ամիրայության զինակցությամբ, 1201–ին հափշտակեց Անտիոքի գահը։ Խաղաղ բանակցություններով արդյունքի չհասնելով, 1203–ի նոյեմբերի 11–ին Լևոնը գրավեց Անտիոքը։ Ինքնահռչակ Բոհեմունդ IV փախավ Տրիպոլիս։ 1206–ին Լևոնը ջախջախեց նաև Բոհեմունդ Միակնանուն օգնող Հալեպի ամիրային։ Լևոնի Անտիոքի Ս.Պետրոս մայր եկեղեցում Պետրոս պատրիարքի ձեռքով պատանի Ռուբեն–Ռայմոնդին օծեց և բազմեցրեց դքսության գահին՝ Ալիսին կարգելով խնամակալուհի։ Այս առիթով Լևոնը իր անունով Անտիոքում հատեց արծաթյա լատինագիր շքադրամ։ 1209–ին և 1211–ին Լևոնը Նիկիայի կայսր Թեոդորոս Լասկարիասի դաշնակցությամբ ջախջախեց սպառնալից դարձած Իկոնիայի սուլթանությունը։ 1211–ին Հայոց զորաբանակը պաշարեց և գրավեց Փոքր Հայքի կենտրոն Կեսարիան։ Լևոնը այն սուլթանին վերադարձրեց ռազմատուգանք ստանալուց և ձեռնտու հաշտության պայմանագիր ստորագրելուց հետո։ Այդ պայմանագրով Կեսարիայի թեմի վրա հաստատվեց Լևոնին հպատակվող Ասորվոց կաթողիկոսի հոգևոր գերիշխանությունը։ 1216–ի սկզբին, երբ Լևոնը գամված էր անկողնուն, իսկ նրա ուժերի զգալի մասը զբաղված էր Բոհեմունդ Միականու դեմ պայքարով, Իկոնիայի սելջուկ թուրքերը, խախտելով Լևոնի հետ կնքած հաշտության պայմանագիրը, անսպասոելիորեն խուժեցին Կիլիկիա և հունվարի 25–ին պաշարեցին սահմանային Կապան բերդը։ Հայկական հեծելազորի մի մասով թշնամուն ընդառաջ ելած Կոստանդին գունդստաբլը Շողականի դաշտում տեղի ունեցած ճակատամարտում օժանդակություն չստանալով մեծ իշխան և պայլ Ադանից, շրջապատվեց և մի շարք գորականների հետ գերի ընկավ։ Կամքի մեծ ուժով հաղթահարելով ցավերը, Լևոնը իր բանակով սկսեց ասպատակել Իկոնիան՝ թշնամուն հարկադրելով վերացնել Կապանի պաշարումը և նահանջել Կիլիկիայից։ Նույն թվականի փետրվարի 14–ին Լևոնը Բոհեմունդից վերստին գրավեց Անտիոքը՝ վերջին անգամ այն հանձնելով թուլակամ Ռուբեն–Ռայմոնդին։ 1219–ի սկզբին Անտիոքի ֆրանկները՝ Գիլյոմ դը Ֆարաբելի գլխավորությամբ, դավադրաբար գրավեցին Անտիոքը՝ 22–ամյա Ռուբեն–Ռայմոնդին մատնելով փախուստի։ Լևոնը նրան զրկեց գահակալական իրավունքից և Հայոց գահաժառանգ օծեց իր մանկահասակ դուստր Զապելին։ Լևոնը վախճանվեց 1219 թվականի մայիսի 2-ին։ Լևոնի կտակի և ժողովրդի պահանջի համաձայն նրա մարմինը ամփոփվեց Սսում, սիրտը՝ Ակներում։ Tags: armenia, armenian, armenians, arminia, arminian, armyani, armeniya, armyanin, l'Arménie, l'arménien, les Arméniens, Armenien, Hay, Haykakan, Hayastan, Hayastani, Hayots, Patmutyun, Badmutyun, Yeghern, Eghern, Genocide, 1915, Massacre, Kars, Marash, Zeitun, Erzerum, Mush, Van, Musa-Ler, Musa-Dagh, Mousa-Ler, Mousa, Musaler, Turkey, Turkish, Turks, Ottoman Shipping: Worldwide (due to problems with shipments to some counties, we do not ship to those countries). We do not recommend to ship to PO Boxes. We ship only by Regular Registered Air Mail (please do not ask us to use other methods for shipments). Upon request, we will provide you with tracking #. Shipping Fee: Flat Fee (different prices for USA & for Int'l- check the details). Estimated Delivery Time: We ship items once a week. Shipments may take 2 to 4 weeks (depending on buyers' locations) from the shipment date. However, from our experience you may get your item sooner than 4 week (usually in 12-15 business days). Still, up 4 week considers normal. Item Location: Some of our items listed on eBay, we have in California, USA (main office), however for Worldwide Shipping Convenience, most of our items we keep in our 2nd- overseas office/ storage. This is the reason that for all of our items we ask up to 2-4 weeks for delivery. This item is not located in our USA office, so the delivery of this item may takes longer than domestic (inside USA) shipment. We shipped once a week. If the listed Book/Other Item is USED: Please bear in mind that you are buying a used book/item and it sold AS IS. In our listing, we do our best to describe any issues or defects (if any) that we know about the item. By Bidding, You Are Agreeing To Our Terms And Conditions. Feel Free To Email Us With Any Questions Prior To Bidding. We prefer PayPal. Please respond to our Winning Bidder Notification within 3 days and make sure that we receive your payment within 7 days. If payment isn't received within this time period, the order will be revoked and a Non-Paying Bidder alert will be filed to request a fee refund for re-listing the item again. Sure, if you contact us ahead of time we can work out any necessary special arrangements. DO NOT DUPLICATE OR COPY! Template Made By: © InkFrog.com Auction Templates, Logos, Store fronts and more! inkfrog terapeak

Price: 169.99 USD

Location: USA or-

End Time: 2024-10-14T05:09:18.000Z

Shipping Cost: 24.99 USD